Bu PRcılar ne iş yapıyor ya? - PR kariyeri

Halkla ilişkilerde yani PR’da çalışan insanlardan biriysen veya kariyer hayalleri kuruyorsan, herhangi bir ortamda bunu söylediğinde kesin bu cevaplardan birini almışsındır:

1. “Ne oluyor yani şimdi o?”

2. “Reklamcı mısın yani çocuğum?”

3. “Şey siz broşür falan dağıtıyorsunuz değil mi?”

4. “Oooo hayat size güzel valla bütün gün zengin mekanları influencer’larla partilemece falan”

5. “Ay beni de meşhur etsene nolur”

Evet, biz de ilk bu yola girdiğimizde büyük ajanslarda şık lansmanlar, Soho House’ta partiler ve pahalı evler arabalar hayal ediyorduk (Buradan o gerçekten uzak filmlere ve dizilere çok teşekkürler, sana bakıyorum Mad Men). Ancak kurumsal hayata giriş yapar yapmaz o hayallerimizin saniyeler içerisinde nasıl kırıldığını izledik. Hele üniversiteden sonra ilk işin için aldığın o teklifteki maaşı görünce ki bu durum sadece Türkiye için geçerli değil. Dünyanın PR merkezlerinden biri olan Londra’da kariyerine başlayan biri olarak ilk iki üç yılı o rezil maaşla o pahalı şehirde nasıl hayatta kaldığımı hala anlamış değilim.

PR kariyeri: Rapor rapor rapor

Global/yerli ajans veya kurumsalda çalışman (ilk başlarda) hiç bir şeyi değiştirmez. Günlük işlerinin gazetecilerle Usla’da öğle yemeği ve akşam da gala partisi tarzında olmayacağını belirtmek isterim. Sen de yine herhangi bir beyaz yakalı gibi her gün oturduğun yerden (eski kafa bir patronla çalışıyorsan her Allah’ın günü ofisten) bilgisayarda sabahtan akşama rapor hazırlama, boş boş mailleşme ve asla bitmeyen müşteri veya patron istekleriyle geçer. 

Şanslıysan günlük raporlarının üstüne ara sıra sana ‘kreatif’ bir iş verip yeni çıkacak bir motor yağı için basın bülteni yazdırırlar. Onu tabi bir de medyaya servis etmek ve bir kaç yansıma için gazetecilerin peşinden koşmak var. Buradan bülten servis etme platformlarına saygılar. Bütün bunları yaptın overtime çalıştın bir de üstüne tabi müşteri/patron gelip “ya bu neden New York Times’ta çıkmadı” diye sorar (şey, motor yağı çok da ilgi alanlarına girmiyormuş). 

Dünyayı kurtarma

Oldu da bir gün deli gibi çalıştıktan sonra birkaç terfi alıp orta veya üst kademelere geldiysen, sürpriz! Senden istenilenler ve sorumlulukların bin kat artsa da banka hesabın hala ağlıyor. Tamam belki artık daha sık bilgisayardan kalkıp dışarılara çıkıyorsundur ama çok da şey yapmamak lazım. İlk baştan beri olduğu gibi şimdi de çalıştığın her projeyle dünyayı kurtaracakmışsın gibi baskı altında kalırsın. Halimizi gören de beyin cerrahıyız sanacak, ve spoiler alert: yaptığımız işi sektörümüz dışında hiç kimse şeyine takmıyor.

İş güzel ama çevresi kötü

Bu kadar çekiştirdiğime bakma işimi çok severim. Gerçekten beklentilerini kontrol altında tutabilen ve farklı farklı insanlarla tanışıp çalışmaktan zevk alan biriysen eğlenirsin. Hatta marka tarafına geçebildiysen veya iyi bağlantılar kurup serbest çalışmaya karar verdiysen kendi isteklerine göre şekillendirebileceğin çok güzel bir kariyerin olabilir. 

Yalnız kimseyle ters düşme! Sektörün ne kadar küçük olduğuna inanamazsın. Herkes herkesi tanıyor ve bir yerden kaçıp yıllar sonra alakasız bir yerde yine aynı insanlarla karşılaşırsın.